Kedi Köpek Biyokimya Testi

Kedi ve köpeklerde klinik biyokimya testleri, evcil hayvanın sağlık durumunu değerlendirmek ve hastalıkların teşhis ve tedavisinde önemli bir rol oynar. Bu testler, kan örneği üzerinde yapılan laboratuvar analizleridir ve hayvanın genel durumu, iç organlarının fonksiyonları ve metabolik parametreler hakkında bilgi sağlar.

Klinik biyokimya testleri, sağlıklı hayvanların genel durumunu belirlemek için rutin olarak kullanılır. Bu testlerde kan örneği incelenerek, karaciğer fonksiyonu, böbrek fonksiyonu, pankreas sağlığı, kan şekeri seviyeleri, elektrolit dengesi ve protein düzeyleri gibi birçok parametre değerlendirilir. Bu sayede, hayvanın iç organlarının sağlıklı bir şekilde çalışıp çalışmadığı hakkında bilgi elde edilir.

Kedi – Köpek Biyokimya Testi Neden Yapılır?

Kedi ve köpeklerde biyokimya testleri, birçok hastalığın teşhisinde ve tedavi sürecinde önemli bir rol oynar. İşte kedi ve köpeklerde biyokimya testlerinin neden yapıldığına dair bazı örnekler:

1. Troid bezlerinin fazla veya az çalışmasının belirlenmesi: Biyokimya testleri, tiroid hormonlarının düzeylerini değerlendirerek, troid bezlerinin normalden daha fazla (hipertiroidi) veya az (hipotiroidi) çalışmasını belirlemeye yardımcı olur.
2. Böbrek hastalıklarının belirlenmesi: Biyokimya testleri, böbrek fonksiyonunu değerlendirmek için kullanılır. Böbreklerin işlevini belirleyen parametreler, kan testi sonuçlarına dayanarak değerlendirilir. Böylece, böbrek yetmezliği veya diğer böbrek hastalıklarının varlığı tespit edilebilir.
3. Karaciğer hastalıklarının belirlenmesi: Klinik biyokimya testleri, karaciğerin sağlığını değerlendirmek için kullanılır. Karaciğer enzimlerinin düzeylerine ve diğer karaciğer fonksiyon testlerine bakılarak, karaciğer hasarı veya hastalığı belirlenebilir.
4. Pankreas hastalıklarının belirlenmesi: Pankreasın sağlığını değerlendirmek için biyokimya testleri kullanılır. Örneğin, pankreatit (pankreas iltihabı) durumunda, pankreas enzimleri ve diğer ilgili parametrelerde anormallikler görülebilir.

Bunların sonucunda hastalıkların ilerlemiş evrelerde klinik belirti verdiği unutulmamalıdır!

Peki biz kliniğimizde biyokimya yaparak hangi değerlerin sonuçlarını alıyoruz?

1. 1. Serum üre ya da kan üre azotu (BUN)
      Üre, protein yıkımının bir yan ürünüdür; karaciğerde üretilir ve böbrek tarafından vücuttan atılır. BUN’daki artışlar dehidrasyon, gastrointestinal kanama, kalp hastalığı veya birincil böbrek hastalığını gösterebilir. BUN’daki düşüşler aşırı hidrasyon, karaciğer yetmezliği veya diyette protein alımının azalması ile ilişkilidir.
   2. Kreatinin(CRE)
      Kreatinin, kas metabolizmasının bir yan ürünüdür ve tamamen böbrek tarafından atılır. Artan kreatinin seviyeleri böbrek fonksiyonlarında azalma olduğunu gösterir.
   3. Alanin aminotransferaz(ALT)
      Bu enzim, karaciğer hücreleri strese girdiğinde veya hasar gördüğünde bulunur.
   4. Alkalin fosfataz(ALP)
      Bu enzim, genellikle karaciğerdeki safra akışı azaldığında artar.
   5. Aspartat aminotransferaz(AST)
      Bu enzimin yüksek seviyelerde çıkması genellikle kas aktivitesi (egzersiz, efor, konvülsiyonlar vb.) İle birlikte travma ve kas iltihabı durumlarında görülür.
   6. Total bilirubin(TBIL)
      Esas olarak karaciğerde üretilen ve hemoglobinin kırmızı kan hücrelerinden parçalanmasıyla ilişkili bir pigmenttir. Bilirubin safra kesesinde safra bileşeni olarak saklanır. Bilirubin artışı, artan kırmızı hücre tahribatı veya karaciğerden safra akışının azalması ile ilişkilidir.
   7. Glukoz(GLU)
      Kalıcı olarak yüksek bir kan şekeri, “şeker diyabeti” olarak da bilinen diabetes mellitus ile ilişkilidir. Kan şekerinde geçici bir artış genellikle veteriner hekimi ziyaret etmenin heyecanıyla ilişkili kedilerde bulunur; bu stres yanıtı, bazı kedilerde diyabetes mellitus tanısını zorlaştırabilir. Düşük kan şekeri yenidoğan hayvanlarda, bazı çok küçük köpek ırklarında ve av köpekleri gibi yüksek performanslı köpeklerde yaygın olarak bulunur. Düşük kan şekeri, diyabetik hastalarda bazı kanser türleri, bakteriyel enfeksiyonlar veya aşırı dozda insülin ile de ilişkilidir. Yanlış düşük glikoz değerleri genellikle kan örneği alındıktan sonra doğru şekilde saklanmadığında ortaya çıkar.
   8. Kalsiyum(Ca)
   9. Total protein(TP)
      Kanda bulunan iki ana protein türüne albümin ve globulin denir. Bu proteinler ayrı ayrı ölçülebilir veya örnekteki tüm proteini ölçen toplam protein adı verilen tek bir testte birleştirilebilir .
   10. Albumin(ALB)
       Albümin seviyeleri hastanın susuz olup olmadığını gösterebilir ve karaciğer, böbrekler ve sindirim sisteminin işlevi hakkında bilgi sağlayabilir.
   11. Globulin(GLOB)
       Globulin seviyeleri altta yatan inflamasyonu ve / veya antikor üretimini yansıtır. Artan globulin seviyeleri genellikle bulaşıcı hastalıklar, bağışıklık aracılı hastalık ve bazı kanser türleri ile ilişkilidir.
   12. Sodyum(Na+)
   13. Potasyum(K+)
   14. Klor(CL-)
   15. Toplam karbondioksit(tCO2 – Bikarbonat)
   16. Kortizol
   17. Tiroksin(T4)

Bu değerler, klinik biyokimya testleri sırasında ölçülebilecek sadece bazı örneklerdir. Veteriner hekiminiz, evcil hayvanınızın sağlık durumuna ve ihtiyaçlarına göre hangi testlerin yapılması gerektiğini belirleyecektir. Sonuçlar, hayvanınızın genel sağlık durumunu belirlemek, hastalıkları teşhis etmek ve uygun tedavi protokollerini oluşturmak için değerlendirilir.